Renk renk gömlekler giydirdim
Üşüyen çıplak dağlara…
Dalları göğe değdirdim,
Yüreğim kuşak dağlara.
Orman olmak doğamda var,
Şelâleler bende çağlar,
Güneş atlarını salar
Başları ap-ak dağlara.
Şairim işim bu benim
Mendirek tanımaz gemim
Bazen ışık,bazen çenim
Tuzaktan uzak dağlara.
Her seher bir sütlü firik
Her ses ütülü ve lirik
Dört mevsim Tanrı’yla birlik
Makâm-ı uşşak dağlarda
Hey çekerim kuşlar duyar,
Yankısını taşlar duyar,
İnişler-yokuşlar duyar
Gövermiş başak dağlara.
Yorulan dağda yorulsun,
Vurulan dağa vurulsun..
Varsın keyfince kurulsun,
Yüreğim döşek dağlara…
.
Bahattin Karakoç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder