Fosfor gözlerimizde alev alınca gece
Fıratın suları bir savaş atı gibi kişner
Tel örgülü mayınlı sınırlar silinir aramızdan önce
Kırılır zulmün çelik kabuğu bir bir
Suskunluğumuz şanlı bir kıyama dönüşünce
Ağaran kuşlukların arafesinde
Dipsiz karanlıklarında gecelerin
Aydınlığa susamışız çöllerde
Ülkemizde sürgün yaşasak bile
Bir kıyam eriyiz yine de
Anlımız ak başımız mızrak gibi dik
Güneşi taşırız ellerimizde
Sessiz ve derinden yürür kavgamız
Sevdamızı yeşertmek için
Muhammed makamı yüreğimizde
Viyana,28.03.1987
.
Arif Altunbaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder