Doğarken gülümse
Acıyı tatmamış yüreğinle
Bir siyah bir beyaz
Gök ırgalansın…
Büyürken gülümse
Çağlayanlar gibi
Bir erguvan renginde bir yeşil
Ufuklar çalkalansın…
Severken gülümse
Rıza diye, tiryak diye
Bir pembe bir sarı
Sevgin yarınlara dal-budak salsın…
Daha çok gülümse pîrliğinde
Süzülmüş oğul balı renginde
Bengi-su tadında
Taşlar topraklar sevdalansın…
Hep ileriye bak gülümse
Her zaman sevgiliyle birlikte ol
Vuslat renginde
Taş-toprak hülyalara dalsın…
Ölürken gülümse
Tazele aşkını son nefesinde
Birazcık gözyaşı bulunsun sesinde
Gökyüzü hep ıslak mavi kalsın…
Bahaeddin KARAKOÇ (Ley ü Nehar Aşk – Türk Diy. Vak. Yay. ANKARA -1997)
.
Bahattin Karakoç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder