7 Haziran 2010 Pazartesi

Hep Kıyam üzre Yüreğim

Denizden rüzgarlar estiğinde
Yağmur yüklü bulutlarla tanışırım ben
Yemyeşil gediz ovası yeşerir ellerimde
Bozdağlar gibi uysaldır yamaçlarım
Karlar ki eksilmez zirvelerimde

Eğilmez zulme onurlu başım
Bir defa söz vermişim Allaha
İnkara bin defa başkaldırmışım
Bembeyaz bulutlarla gökyüzünde
Özgür kuşlar gibi sınır tanımamışım
Ne acılar öğütmüşüm tarih değirmeninde
Kölelikle asla barışmamışım


Damla damla gerilen bir bent gibi
Dağdan dağa zincirleseler de beni
Granit kayalarını delmiş aşmışım tüm engelleri
Su gibi yumuşak huylu ama inatçı akan bir suyum
Duruşum isyan gibi algılansada korkağı kokutan bir korkuyum
İskilipli Atıfım darağaclarında
Menemende korkudan korkanların korkusuyum

Esarete ve zulme kıyam etmişim işgal olunca vatanım
Talana uğrayınca şehirlerim kültürüm geleneğim kimliğim
Yasaklanınca kitabım zincirlenince bileğim
Ben işte onun için hırçın ve öfkeli
Kaleminden kurşun sağan bir şairim

Yalan hükmünü zalim zulmünü dayattıkça
Sevdamı şiirimle öreceğim
Hür doğduğum ülkemde zincirlere vurulsam bile
Dağlanmış bin nice yürekle
Özgürlük mücadelemi sürdüreceğim

Tüküreceğim cellatların suratlarına
Diktatörlerin fermanlarına
Zindanlarına darağaclarına güleceğim
Bir kıyam eri olarak doğduğum gibi
Bir kıyam üzre öleceğim

Turgutlu,24.07.1992
.

Arif Altunbaş

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder