Kafkaslarda

Güneş batar kuşlar döner yuvalarına
Dağ gibi yiğitler dağların içinde erginleşir
Yoğun bir hasret çöker gecenin ortalarına
Bu sancı ta Şeyh Şamilden beri gelir

Anneler ümitle çocuklarını bekler dağlardan
Irmaklar çoşarken derin gönüllerinde
Apansız silah sesleriyle yıkılır dünyaları
Yanardağlar patlar yiğitlerin yüreğinde
Tutuşur ve alev alır gece


İşgali yaşamak onursuz bir ölümdür
Karşıda kalleş dağlar gibi düşman
Savaş dbremlerinde zifiri karanlıktır gece
Namlulara sürülen umutlar ki
Fırtınalar koparır sessizce

Kuşluklar ağarınca güneşler doğar
Cepheler kalabalıklaşır yiğitlerle
Özgürlük çöl de bir nehir gibidir dağlarda
Ölümsüz davalar ölümle başlar
Ve özgürlük şarkısı olur Kafkaslarda

Viyana,23.10.1992

.

Arif Altunbaş