17 Haziran 2010 Perşembe

Kaynar Kazan Temmuz

Hava seni almak için kış duman odalarda
Orman gür yeşillik yaz
Deniz seni görmek için tepilen yokuşlar.

Patlayan borulardan fışkırır gibi su
Akar araba araba
Tatil konaklarına koca kent.

Şiirin ilk bölümü sürüp gitmiş bir özlem
Şimdi kalk git dolu otobüsler
Dayalı döşeli bir tatil sitesine.

Hava mı aldığın, girdiğin deniz mi
Geri geri ayaklar
Ah, her şey çocukluktan gelmeli!

Tat! Hangi tat? Ancak kendin gibilere
(İstif yapıların değişmez bekçileri)
Sen gene bildik sokaklarda gece.

Betondan tüten duman ve kirli çevre.
Dön dolaş bir fırın ağzı kent
Serinle serinlikse!

.

Behçet Necatigil

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder