Bir ömür ki dertlerle yuğrulmuşlar
Açlıktan kokar her gün nefesleri
Kadere topluca teslim olmuşlar
Duyulmaz köprü altında sesleri
Yırtar gecelerin sis perdesini
Sessizce haykırıp duran çığlıklar
Herkez görür kimse duymaz sesini
Gökyüzü onlarla birlikte ağlar
Aldırmazlar dünya yansa ne çıkar
Uykuya hasrettir narin tenleri
Acı acı tüm insanlara bakar
Köprü altında çürüyen bedenleri
İstanbul,13.10.1996
.
Arif Altunbaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder