Zevcem,
ruhu revanım
Hatice Pirayende
ölümü düşünüyorum,
demek ki atreryo skleroz
başlıyor bende....
Bir gün
kar yağarken,
yahut bir gece,
yahut bir öğle sıcağında,
hangimiz ilk önce,
nasıl ve nerde öleceğiz?
Nasıl ve ne olacak
ölenin son duyduğu ses,
son gördüğü renk,
kalanın ilk hareketi
ilk sözü
ilk yediği yemek?
Belki de birbirimizden uzakta öleceğiz.
Haber çığlıklarlarla gelecek,
yahut da ima edecekler,
ve kalanı yanlız bırakıp gidecekler....
Ve kalan
karışacak kalabalığa,
Yani efendim hayat....
Ve bütün bu ihtimalat
1900 kaç senesinin
kaçıncı ayı
kaçıncı günü
kaçıncı saatında?
Zevcem
ruhu revanım
Hatice Pirayende,
ölümü düşünüyorum,
geçen ömrümüzü düşünüyorum.
Kederli rahat ve hodbinim.
Hangimiz ilkönce nasıl ve nerde ölürsek ölelim,
seninle biz birbirimizi
ve insaların en büyük davasını sevebildik
-dövüştük onun uğruna-,
<> diyebiliriz.
.
Nazım Hikmet Ran
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder