5 Şubat 2012 Pazar

Habersizim Ben

Ruh verirsin, balçıklara bularsın,
Rızık verir, rahmetinle sularsın,
Beni, âlemlere üstün kılarsın,
Gel gör ki; şükürden habersizim ben...

Aç günümde, Senden yardım dilerim,
Dolar taşar, ambarlarım, kilerim,
Tok günümde Seni, dilden silerim,
Gel gör ki; şükürden habersizim ben...
Bedelsiz verirsin, bana bedeni,
Bedenimi örten, şu güzel teni,
Ayaklarım alır, götürür beni,
Gel gör ki; şükürden habersizim ben...

Ellerim, aşımı sofraya koyar,
Her türlü emrime, noksansız uyar,
Koklarım, tadarım, kulağım duyar,
Gel gör ki; şükürden habersizim ben...

Gözler verdin, görür oldum yolumu,
Evlat verdin, sardım iki kolumu,
Sıkmam dedin, şükür bilen kulumu,
Gel gör ki; şükürden habersizim ben...

Gündüzleri, gecelerle bağlarsın,
Yorgun bedenimde, denge sağlarsın,
Bir secd ile, bin bir yara dağlarsın,
Gel gör ki; secdeden habersizim ben...

Dünya bir mehildir, tez gelir geçer,
Orda kim ne eker, mahşerde biçer,
Kurtuluşun yolu, zekâttan geçer,
Gel gör ki; zekâttan habersizim ben...

Kur’an’ı, “Okuyun” der, indirirsin,
Cennetler vâdeder sevindirirsin,
Binlerce âyetle, ilim verirsin,
Gel gör ki; yorumdan habersizim ben...

Cengiz Numanoğlu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder