Geceleri gözlerimde uyurken gördüm utandım,
Dağ çağırmış yıldızları, bana fırlatıyor sandım…
Bir ömürdür nihayet bu; bir nefeslik sevinç-keder,
Onu ruhumdan aldılar, çaresizliğe uyandım.
Gül bir başka türkü söyler, bülbül bir başka renk verir,
Bir alev ki bestesinde kendi rengime boyandım…