Çok iyi bildiğiniz gibi; arkadaşlar, karakter, davranış ve zevk olarak birbirine
yakın insanlarla oluşur. Bir fikir, siyasi görüş veya idealler etrafında toplanmış dernek
arkadaşlığı; bahsimiz dışı bir konu. Benim anlatmak istediğim Anadoluda yaren denilen
arkadaşlıklar. Hani bir söz var 'arkadaşını söyle, kim olduğunu söyleyeyim' Arkadaş
bir kişinin aynası gibi düşünülüyor. Ancak iyi arkadaş seçtiğimiz kadar, yanılabilir kötü
arkadaş ta edinebiliriz ve onun davranışlarına uymayı, arkadaşlığın raconu (yazısız kuralı)
sayarız. Hiç düşünmeyiz ki böyle bir söz söylenmiş olsun. ' Kılavuzu karga olanın, burnu
boktan kurtulmaz' Bu sözü açıklamak okuyucuya hakaret etmek değil de nedir?
'Arkadaş insanı vezir de eder, rezil de.' Bazı arkadaşlar lider ruhlu doğduklarından,
etraflarında hep kalabalık arkadaşlar vardır. Okurken talebe temsilcisi, parti kurunca genel
başkan, örgütlü suçlarda interpol’ün aradığı, çete reisi gibi merhaleleri katedip, büyük
adam olarak, medyamızın göz bebeği olurlar. Ne tuhaftır ki halk olarak bütün bunları bilir
ama bu adamlara hayranlık duymaktan da geri kalmayız. Büyük şairimiz N.Hikmet Ran
diyorki: 'Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu yeşermez artık' Aristoteles te diyorki: 'Gerçek
bir arkadaş, iki gövdede yaşayan bir ruhtur.' İyi de nerde bu devirde öyle arkadaşlar?
Bir de affınıza sığınarak yazıyorum. Çirkin mi, çirkin, kaba mı kaba bir söz var.
'Arkadaş, arkadaşın zepevengidir.' Yok ya... Demek kadın ticareti yapan densizlerden
iyi arkadaş çıkıyor. Böyle anlamamak için, hiçbir mantıksal sebeb yok. Şu söz de istenilen
tarafa çekilir 'Dost acı söyler.' Adana kebabını yada kahveyi acı söyleyenler dost demekki.
“Benimki 1,5 acısız olsun.” -“Ben demedim mi bunun dostluğuna güven olmaz.” Yada
“- Oğlum şevket! kırmızı biber, kara biber, yeşil biber vb... -Naa'pıyosun oğlum. Manyadınmı? ”
“ -Sende dostunu bil artık oğlum dost acı söyler.” Yaşantınıza uygun bol deyim ve ata
sözleriniz olsun. Şimdilik bu kadar.Her ne kadar sürç-i lisan ettikse affola.
.
Dede Efendi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder