GÜL-İ RUHSAR

Gönül nur-i cemalinden Habibim bir ziya ister,
Gözüm hak-i rehinden ey tabibim tutiya ister.

Safa-yı sineme zulmet veren jing-i günahımdır,
Aman ey kan-ı ihsan, zulmet-i kalbim cila ister.

YetiŞ imdada ey Şah-ı risalet ruz-i mahŞerde
Ki derd-i bi-deva-yı ma'siyet senden Şifa ister.


Ne ab-ı dideden rahat, ne ab-ı sineden imdad,
Benim bar-ı günahım, lütf-i Şah-ı enbiya ister.

Sarıldım damen-i ihsanına ey Şafi-i ümmet,
Dahi lek ya Muhammed hasta canım bir deva ister.

Gül-i ruhsarına meftun olanlar Şüphesiz sensiz,
Ne mülk-ü mal-ü cah, ne de zevk ü safa ister.

N'ola bir kerre Şad olsun cemal-i ba-kemalinle,
Ki kemter bendeniz Es'ad sana olmak feda ister.


MUHAMMED ES'AD ERBİLİ ( R.A.)