Yeryüzüne-gökyüzüne gülümseyerek
Salt doğa konuşuyor sesi titrek
Bir beyaz güvercin uçuyor bana doğru
Gagasında zeytin dalı
Ne kadar da edalı mübarek
Barışın simgesi bu olmalı
İçim içime sığmıyor
Notalarla oynaşıyor parmaklarım
Yaz kâtip! Kalemin dal dal yeşersin
Esrimezsen duraklarken düşersin
Helâl ekmeğimin katığı da helâl olsun
İçitim zemzem olsun, zülâl olsun
Başkatığım tîn ile zeytin olsun
Sevgilimin gözleri gibi kara zeytin
İsterse payıma düşen bir melâl olsun
Daim kıpır kıpırdır dudaklarım
Ben bir sevda şairiyim
Ulu bir zeytin ağacı gibiyim
Kan dökmeyi, can yakmayı yakıştıramam insanlara
Sevgiyle meyveye durduğumda
Bütün ağırlığım barıştan yana
.
Bahattin Karakoç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder