Dosta Çağrı

Uzar gider kötü günün gecesi,
Sabır bir deynekti söğüt oldu, gel!
Duman salmaz viran evin bacası.
Ak ezgiler kara ağıt oldu gel!

Sığınağım sevgilinin eviydi
Sevdiğim renk yeşil, beyaz, maviydi
Yüreciğim demir gibi kaviydi
Önce hamur, sonra kâğıt oldu, gel!