Uzar gider kötü günün gecesi,
Sabır bir deynekti söğüt oldu, gel!
Duman salmaz viran evin bacası.
Ak ezgiler kara ağıt oldu gel!
Sığınağım sevgilinin eviydi
Sevdiğim renk yeşil, beyaz, maviydi
Yüreciğim demir gibi kaviydi
Önce hamur, sonra kâğıt oldu, gel!
Kırık bir yanım var tutmuyor kenet,
Kader bir imzadır, mühlet bir senet
Anılarda kaldı fasl-ı muhabbet
Her sitemin bana öğüt oldu, gel!
Sindire sindire acıyla doldum
Bahar hazan oldu, ben erken soldum
Aşk dağına çarpıp tarumar oldum
Uğruna kaç civan şehit oldu, gel!
Bazen bir tepeden mendil sallarım
Türkü türkü seğrir gevrek dallarım
Mektup yazar, korka korka yollarım
Nice korkak şimdi yiğit oldu, gel!
İçime kor, karşı dağa kar düştü
Dostlar esef etti, yadlar gülüştü
Askıda nice şey, şeye dönüştü
Kudurgan benlikler tagut oldu, gel!
Sıcak bir yağmurdur bu göz yaşları
Göklere bak, dinle göçmen kuşları
Şardağı'nın, Salavan'ın taşları
Aşka acıkınca yakut oldu, gel! ...
Bahaeddin KARAKOÇ (Sürgün Vezirin Aşk Neşideleri – Dolunay Yay. – 2004)
.
Bahattin Karakoç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder