Bir şair olarak

Ben vahy medeniyetinin savaşcısıyım
İşgal edilirken her alanda mevzilerim
İnsanım köleleştirilirken varoşların girdablarında
Kapkara tüterken ülkemin dört bir yanı
İklimim kuraklaşırken gönüllerde
Ülkem zalime yol yalana iş talana esirken
Limanlara yaslanmış gemiler gibi
Aşk ve meşk üzerine sadabat şiirleri yazamam

Kelimelerden bir ordu kurarım kalemimle
Şiirle kuşatırım inkar yapılarını
Örürüm ilmik ilmik sevdamı yüreğimde
Kırarım mızrak mızrak zorba kapılarını
Toprağımda yeşersin nasırlı eller diye
Özgürlük ve diriliş şarkısıdır şiirim
Cölde kalan dudaklara can suyu sunsun diye

Aydınlansin diye ülkem karanlık gecelerde
Güneşi taşırım kor gibi yüreğimde
Öfkem iki tarafı keskin bir bıçak
Kuşlukları sağar damarlarımdan
İçimin sancıları rüzgar kanatlı bir at
Şiirimle koparır prangaları
Gecenin kalleş ve alçak bekçilerine inat

Viyana,01.11.1984
.

Arif Altunbaş