13 Haziran 2010 Pazar

SULTANIM


Can özümden Besmeleyi çekende,
Dil yanmazsa ben yanarım Sultanım.
Hak uğrunda bir sefere çıkanda,
Yol yanmazsa ben yanarım Sultanım.

Göz utanır gönül dostu görünce,
Can tutuşur candan selam verince,
Bülbül olup bir bahçeye girince,
Gül yanmazsa ben yanarım Sultanım.

Aşıklık içimde doğduğu zaman,
Kaş yanar gözyaşım yandığı zaman,
Mızrabım sazıma değdiği zaman,
Tel yanmazsa ben yanarım Sultanım.

Alev alev ruhta, canda bu ateş,
Bakmakla görülmez tende bu ateş,
Bırakılsa hangi günde bu ateş,
Yıl yanmazsa ben yanarım Sultanım.


ABDURRAHİM KARAKOÇ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder