Rüzgârına kapıldım hazin bir sonbaharın
Ahengine büründüm çıldıran aynaların
Korkunç bir heyulada gömüldükçe derine
Kapandım kan dağının hayalet evlerine
Günlerimi boşluğun ipinde sıraladım
Her akşam gözlerimin akını karaladım
'Kavurucu bir yazın sıcağını ân' diye
Kar çiçeği sevdiğim saatlere hediye
Sesler yankılanınca arkamdan ve önümden
Bir şey koptu ve uçtu semalara gönlümden
Anladım ki, sonuna ulaşınca bir ömür
Yeni bir ömür başlar, daha güçlü, daha gür
Ve ruhun gergefinde nakışların arzular
Baykuşlar bana âşık, bana düşkün kayalar
Diye üzülmüyorm; kapım taş, pencerem taş
Gönlüme mağaranın duvarları arkadaş
Ah, yalnızlığın şekle bürünen cenâzesi
Ah, ruhumun hastalık taşıyan ferâcesi
Her akşam hançeriyle bani kalpten yaralar
İçime karanlığı dolduran mağaralar
.
Nurullah Genç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder