Mevlâ'm çün yarattı Ahmed'i nurdan(*)
İnsan olan gelir nura çevrilir
Böyle kurulmuştur bu çarh-i devran
Mansur olan gelir dâra çevrilir
Yeğin sular dâim engine akar
Pervaneler özün odlara yakar
Serçe kanda olsa aslına çeker
Bülbül olan gelir güle çevrilir
Gümanlı gönülde nur mu eğlenir(*)
Cennet haricinde hur mu eğlenir
Arısız kovanda bal mı eğlenir
Arı olan gelir bala çevrilir
Bir sürçmekle at ayağı kesilmez
Bir suç ile âdemoglu asılmaz
Bu yolu erenler kurdu basılmaz
Yol ehli kandaysa yola çevrilir(*)
Pîr Sultan Abdal'ım yatır hastadır
Elinde gülleri deste destedir
Âdemoglu bir acayip nesnedir
Muhabbetle tatlı dile çevrilir
(*) Çün: madem ki
(*) Ahmed: Muhammed peygamber
(*) Kanda: nerede
(*) Gümanli: inanci tam olmayan
(*) Mansur: Enel-Hak (Ben Hakk'ım) sözüyle ün salan Hallac-ı Mansur adlı sofu, sözleri şeriata aykırı sayıldığından 10. YY'da Bagdat'ta öldürüldü.
Pir Sultan Abdal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder