Kurudu gözde pınarlar
Canım içre canın gitti
Devrildi iri çınarlar
Nice gül fidanım gitti
Bölünmesin diye millet
Baki kalsın devlet
Dağlar gibi kemikle et
Seller gibi kanım gitti
Paramparça idi ruhum
Ellerinde bir gûruhum
Tufanı bu mudur nûhun
Diye arşa ölüm gitti
Hey yakınlar uzaklar
Bekler pusular tuzaklar
Tayfuna dönsün Sazaklar
Göz ışığım gün’üm gitti
Bu bir nesildir sürekli
Gözü pek çatal yürekli
Zor günlerimde gerekli
Tuğ gibi beş binim gitti
Sakarya eski yiğitler
Bağrı kan süslü yiğitler
Zülfen gözlü yiğitler
Gittiyse benim gitti…
.
Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder