BEN

Ben , kimsesiz seyyahı, mechuller caddesinin;
Ben, yankısından kaçan çoçuk kendi sesinin.
Ben , sırtında taşıyan işlenmedik günahı;
Allah'ın körebesi , cinlerin padişahı.
Ben , usanmaz bekçisi , yolcu inmez hanların;
Ben , tükenmez ormanı , ısınmaz külhanların.
Ben kutup yelkenlisi , buz tutmuş kayalarda;
Öksüzün altın bahtı , yıldızdan mahyalarda.
Ben başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir;
Benliğin dolabında , kör ve cilekeş beygir.
Ben , Allah diyenlerin boyunlarında vebal;
Ben bugüküne mazi , yarınkine istikbal.
Ben , ben ,ben , haritada deniz görmüş boğulmuş;
Dokuz köyün sahibi , dokuz köyden kovulmuş.
Hep ben , ayna ve hayal ; hep ben , pervane ve mum;
Ölü ve Münker-Nekir ; baş dönmesi uçurum...