MEVSİM DÖNERKEN

Ufukta pas tutu birdenbire yaz;
Gün çabucak geçti, akşam tez oldu.
Toz kaldırdı karşı yoldan poyraz,
Kopan yol uçları eklenmez oldu.
Akşam; sanki boşluk içime dolar,
Dağların cilası gittikçe solar,
Rüzgârda bir kadın saçını yolar.
Arık bu yollarda beklenmez oldu...