25 Şubat 2010 Perşembe

HAYAT


Rüzgârdan açılsa kapım bir anda,
Kara haber gelmiş gibi ürkerim.
Sanki gemilerim battı ummanda,
Paramparça oldu gökte ülkerim.
Ne acı , kaybetmek için sahiplik!
Ölümlüyü sevmek , ne korkulu iş !...
Hayat mı , püf desem kopacak iplik,
Çıkmaz sokaklarda varılmaz gidiş.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder