Anlarsın hayatın korkunç yükünü,
Hüznün aynalara yansıdığı gün.
Yarınsız olmanın som gerçeğiyle,
Başlar saçlarında bir beyaz sürgün.
Bastona yüklenen bir ömrün kahrı,
Uzanacak eli umutla bekler.
Gözlerin takılır gençlik resmine,
Her bakış, vehmine bir şeyler ekler.
Geçmişin en bâkir hatırasında,
Zamanın cümbüşü başlamış raksa.
Olgun mesafeler döner çöküşe,
Tedavi diiriltse, ecel bıraksa.
Doğmak bir imtiyaz, ölmek imtiyaz,
Harp ve kazaların talan devrinde.
İhtiyarlık dert mi yaşayan için,
Bin kere ölen var, şimdi bir günde!...
.
Muhsin İlyas Subaşı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder