Hayallerim vardı benim;
Ümitlerim yaşıyordu dün.
Gözlerimden okunan mutluluk,
Dolu dolu sevgiydi kalbim...
Beni terkettiğin güne dek,
Tozpembe gördüm geleceği,
Bilemedim seni kaybedeceğimi
Ve herşeyimin yiteceğini...
Çünkü delice sevmiştim seni;
Seni anlayamadım belki,
Veya anlatamadım kendimi.
Hata yalnızca bendim belki,
Ama gerçekten sevmiştim seni...
O soğuk, karanlık kış günü,
Yaşadım ayrılığın hüznünü!
Beni daima hatırla, unutma sakın,
Sevgim, resmim sende kalsın,
Birer hatıra diye saklarsın.
Belki beni tebessümle anar,
Belki de için için ağlarsın...
.
Abacan Aşkısev Şenkal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder