Çiğdemler ağlarken gördüm
Güneş solgun gök karanlık
Sabahsız bir dünya sanki
Bosna'da öldü insanlık
Gülücükler düştü yere
Masum beyaz gökten mavi
Ölürken çocuklar seyreder
Bütün dünya sessiz sağır
Yaşamaktan utanç duyar
Bosna ölürken yaşayan
Çağdaş maske ölüm kusar
Ahlar gelir mezarlardan
Sofrası aç kalmış kurtlar
Saldırır beyaz kumruya
Çıldırır acıdan dağlar
Yavrusuz kalmış anaya
Bu kara sabah dünyanın
Geçer utanç sayfasına
Gökler ağlarken susanın
İnsan denir mi adına?
AHMET MERCAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder