dallarım çoraklaştı
içimde ince bir tül gibi yalnızlık.
yapraksız kaldı baharlarım
genzimde kaldı ilk tutkusu
kalabalıkların.
ilk cenin korkularımdan
zigot yalnızlığından
süt bebesi üryanlığım
yalın ayak büyüyen çocukluğum
asker kaçağı gençliğim...
münasebet-sizce(?)
yapılmış alaniyet ve mahremiyet
tutkularından yurunup,büyüdüm
bak! tekrardan;
dallarım çoraklaştı
yağmurlarım gelmedi
yapraksız kaldı baharlarım
sahipsiz aşklarla büyüdü yalnızlığım.
.
Lokman Ayebe
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder