Sırtımda taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar , zıplar , ben yürüyemem
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!Ey akıl , nasılda delinmez küfen ?
Ebedi olsun urbası kefen!
Kursa da boşluga asma köprü , fen,
Allah derim, başka hiç bir şey demem!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder