Çekil, bu gölgeli yolda gezinme,
Bahar, bakışların yine pek sarhoş.
Yanılıp gönlüme misafir inme:
Kapısı kilitli, mihrabı bomboş.
Mâbeddir orası, meyhane değil!
Ziyalar, kokular, sesler, çiçekler...
Ömrümün her günü başka bir düğün!
Bülbüller koynunda aşkı çiçekler,
Güller dökülürler göğsüne bütün:
Gerçekten güzelsin, efsane değil.
Altınlı başında papatya niçin?
Sarı saçlarına pembe gül takın!
Git bahar, gönlümde ibadet için
Diz çöken kızları ürkütme sakın,
Kalbime girme, o kâşane değil!
Git bahar, git bahar... uzaklarda gül,
Denize renginden bırak hediye;
Ufuklarda gezin, semaya ssüzül,
Kalbime sokulma: "Peymane!" diye,
Gördüklerin kandil... Peymane değil!
HALİDE NUSRET ZORLUTUNA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder