27 Temmuz 2010 Salı

Huzunlu Gurbet

Beynim tipki bir sorular harmani,
Kafamda istifham, cevabi sisli;
Gezer dururum yorgun ve avare...

Sarmis bugulu huzun dort bir yani,
Kalbim annemin kalbi gibi hisli;
Her halim garipligime emare...

Kulaklarimda bir gurbet siiri,
Nagmelerimde poyraz serinligi...
Dusuncem ''''veda'''' diyor bu yerlere.

Yuvadan ayrildigim gunden beri
Gondum sineme sevinci neseyi;
Hasretim simdi o mavi gunlere...

Gurbet yagiyor ufkuma muttasil...
Ve semada hicbir simsek cakmiyor;
Aysbergler gibi sopsoguk sokaklar...

İnsan esya ve varlik fasil fasil,
İrmaklar bizdeki gibi akmiyor
İhtiyac icinde kalabaliklar.

Bu yerde kalbe ilhamlar inmiyor,
Adeta kapisiz gokler ve yerler...
Bir madde katiliginda her biri...

Burda ruha guzellikler sinmiyor,
Tuter gozumde o bizim bahceler;
Nerde o yemyesil bahar gunleri...

Dog ey isik dog gonlumun icinden
Tasayla dolastigim bu yerlerde,
Bana ruhumun sirlarini duyur.

Bir ses sun o eski bestelerinden,
Su huzunlu safakta perde perde...
Aclikla kivranan ruhumu doyur.

Fethullah Gulen

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder