Nasıl da kapılmışsın irtica sellerine
Dîni alet etmişsin türlü emellerine
Hele bir gün dediler, fırsat geçsin eline
Devleti yıkarmışsın, başındaki eşarpla
Doğrusu ya şaşırdım... Sen neymişsin be abla!
Razı edip çıkmışsın, köyden ana babanı
Bırakmışsın tarlada, öküzlerle sabanı
Şaşırmışlar görünce, tıbbiyede çabanı
Doktor bile olmuşsun, başındaki eşarpla
Bu kadar da olmaz ki... Sen neymişsin be abla!
Hele varmış ki senin, anlaşılmaz bir yanın
Bikiniyle miniyi çekmiyormuş hiç canın
Bunca entel ve çağdaş milyonlarca insanın
Göz zevkini bozmuşsun, başındaki eşarpla
Sollamışsın terörü... Sen neymişsin be abla!
Dediler ki; parayla örtermişsin başını
Militanlar seçermiş mantonun kumaşını
Rol için dökermişsin, meğerse gözyaşını
Bölermişsin milleti, başındaki eşarpla
Hiç ummazdım bunları... Sen neymişsin be abla!
Karanlık odaklardan alırmışsın hediye
Uyutmuşsun milleti “dürüstüm” diye diye
Kalbini yarmışlar ki; her yaptığın takiye
Göz dikmişsin düzene, başındaki eşarpla
Bu cüssede bu cür’et... Sen neymişsin be abla!
İyisi mi sen yine, var git eski köyüne
Dağlarda odun taşı, ilim bilim neyine
Gerek yokmuş bu kadar diplomalı beyine
Haddini çok aşmışsın, başındaki eşarpla
Ne yürekmiş sendeki... Sen neymişsin be abla!
CENGİZ NUMANOĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder