eğer aşka bir ceza verebilseydim
benim gibi onunda sevmesini isterdim
meçhulden gelmişim meçhule giderim ömür denen şu yoldan
susadım su içitim yürek kansın diye yoldaki bir pınardan
aşk pınarıymış bu içmesen anarsın
içsen benim gibi aşk diye yanarsın ne ilk içen bendim
ne son geçen bu yoldan dertler başladı aşk pınarından
şimdi arıyorum aşksız günlerimi meğer zehirlemişim
kendi kendimi aşk pınarı değil dert pınarıymış bu kaybettim yarınımın ümitlerini ümitlerini
sevmemek elde değil zamanı belli değil
bir canım var yaşarım bende değil
gönlümde seffalet aşkla başladı
isyan etti bana tüm duygularım
her yudum bir zehir her nefes bir alev
her ahımda kaldı arzularım ah edişte kaldı duygularım
.
Orhan Gencebay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder