Bütün bayraklarımı çektim gönderlere,
Kanımın sıcak rengine boyadım kenti.
Taslar döşedim öfkelere giden yola,
Elimin tersiyle düzledim kuleleri.
Sevgiyi dörde böldüm, doğu, bati, kuzey
Güney, sıçraman için bir uçtan bir uca,
İlk çekirgem kilidime göre anahtar.
Bahar güneşi gibi taze, tomurcuklu,
Dalımda sevincimi taşıyan umutlar.
Ayrı bir aydınlık aydınlığın içinde,
Boşanın musluklarım, yağın yağmurlarım
Eskinin, karanlığın, korkunun üstüne
Dağdan ovaya inen sellere merhaba
Ben ortada duruyorum, günler, geceler,
Sokaklar, evler akıyor iki yanımdan.
Sivriyim, paslanmaz demirden ve gökten.
Topaç gibi çeviriyorum mevsimleri.
Bir fiskede devirdim sildim yalnızlığı,
Kendi sütümle büyüyorum ölmezliğe
Toprakta otlar, ağaçlar, ıslak yarınlar
.
Oktay Rıfat Horozcu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder