Çıplak

Çıplak düşünüyorum vücudunu
sıcak sessizliğinde saçlarınla örülü
bir yıldızla iç içe
bir gemi gibi madeninde
özgürlüğünde kanatların
saçlarına benzeyen kanatların
ki denizin tuzunda erirler
her akşam gördüğümde


bir deniz gibi düşünüyorum vücudunu
ve gizleyememek çıplaklığını
ölümsüz mağaralar bularak
ürkütüyor beni,
işsiz ırgatlar gibi çaresiz
açlıkla hafiflemiş
dolanıyorum çevresinde boşluğunun,
yoksulluğun açtığı yaraya sarıyorum
saçlarınla gizlediğin vücudunu

saçlarına gömüyorum vücudunu.

.

Oktay Rıfat Horozcu