Sessizce akıp giden zaman,
Çok şeyler götürdü benden.
Düşündüm zaman zaman,
Geriye ne kaldı benliğimden!
İşte yeniden güneş doğuyor,
Ufukta beliriyor yepyeni bir gün.
Gece böcekleri tek tek susuyor,
Kapanıyor sayfası dünün!
Öyle çabucak geçiyor ki günler,
Yaşayamadan hayatı dolu dolu.
Bir bakıyorsun tükenmiş sevgiler,
Gelivermiş herşeyin hazin sonu!
Bir solukta geçti gitti koca yıllar,
Her bir anı, hatıralarımda saklı.
Öbür yıl belki yeniden gelir bahar,
Ama hep öncekinden farklı farklı!
Bilemedim, sayamadım geçen yılları,
Bilinmez ki, belki görürüm sonbaharı!
Kimbilir, belki de bu tükettiğim,
Kısacık hayatımın en son baharı...
.
Abacan Aşkısev Şenkal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder