Bir bahçe yaptım olmayan resimlerinden,
Gözyaşlarımla can verdim güllerine.
Dünyalar kurdum, sonra yıktım sözlerinden,
Özlemle daldım yüzyıllar öncesine...
Koskoca bir kalbin derinliklerinden,
Mazinin sıcacık, pembe günlerine...
Fırtınalar kopan aşk denizlerinden,
Eski anıların, düşler ülkesine...
Yüreğimin tükenmeyen sevgilerinden,
Kaçınılmaz ayrılıkların hüzünlerine...
O bakışlarının sonsuz hasretinden,
Işıl ışıl yanan kestane gözlerine...
.
Abacan Aşkısev Şenkal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder