Bir mektup çok eskilerden;
İçinde tanıdık bir yazı.
Sonunda ise yazanın imzası...
Belli ki, o an çok sevinçli,
Müjdeler veriyor gelecekten.
Sıcaklığı mektuba vurmuş,
Anlıyorum dost cümlelerden.
Pek çok yeni şey olmuş
Aradan geçen senelerde.
Birçok kişi aynı değilmiş;
Zaman zaman beni anıyor,
Bazen gerçekten arıyormuş...
Mektup sayfalar dolusu,
Okudukça siniyor içime,
Eski günlerin hazin kokusu!
Gözlerim dolu dolu oluyor,
Efkarlanıyorum nedense...
Keşke yıllar akıp gitmese,
Aşkı bulan kaybetmese,
Sevgiyi tadan herkese
Yarınlar ümit verse!
Mutluluk hayal olsa bile,
Asla bitmese tükenmese,
Kalplerden hiç eksilmese...
.
Abacan Aşkısev Şenkal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder