Omuzlanınca tabutun
İlk defa kurtuldu ayakların topraktan
Muhteşem oldu medreseden çıkışın
Dikildiler yol üstüne
Bir dilim ekmeği çok görenler
Yüzüne bakmaynlar sağlığında
Bir selamla borçlarını ödediler
Üzülme çelenkler gelmiyor pesinden
Mevsimsiz oldu ölümün
Ne olurdu bir kıs daha bekleseydin
Bahar gelir çeçekler açardı
Ölümün kimseyi sevindirmedi
Atsız arabasız kalktı cenazen
Alçak gönüllü adamdın
Herkesten uzak yasadın
Ölümünde gürültüsüz oldu
.
Rıfat Ilgaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder